Krygaric maju swětoju wótwórjony dom we Wuježku (Wuischke). Wót 2003 pśidu how kužde lěto luźe wšyknych generacijow na familijowe drogowanje. „Lěc ewangelski, katolski, njekśesćijański – kuždy jo witany. To klapujo prima“, groni Mato Krygaŕ (47), cłonk Ewangelsko-lutherskeje wósady Michałskeje cerkwje w Budyšynje. Wón zmóžnijo kontakty mjazy Serbami. Źiśi deje se wopóznaś. Starjejše deje mjazy sobu pśiś do rozgrona. Familijowe drogowanja wjedu mjazy drugimi na góry Čornobóh/Czorneboh, Hromadnik/Döhlener Berg, Rubježny hród/ Hochstein, Žornosyčanska hora/ Kuppritzer Berg. Start a cel jo pśecej Krygaric dom, w kótaremž powědaju serbski kuždy źeń. Mato Krygaŕ póchada z Picnja pla Chóśebuza. Źinsa źěła ako wótardowaŕ chórych w Budyšynje. Serbsku rěc jo nawuknuł na Serbskej rozšyrjonej šuli w Chóśebuzu. Drogu slědk do cerkwje jo namakał pśedewšym pśez serbske namše, na kótarež jo chójźił wót lěta 1987.