Zachadny mjasec, dnja 22. měrca, jo w Budyšynje pjerwjejšny serbski promšt Siegfried Albert wóswěśił swój 80. narodny źeń. Ga comy jomu teke z Dolneje Łužyce hutšobnje gratulěrowaś. Zwěžmy to ze źěkom za jogo statkowanje za nas: Pśeto wón jo w maju lěta 1988 sobu stojał pśi bujce dolnoserbskego casnikowego łopjenka „Pomogaj Bog“. W jogo rukoma jo lažało, až jo se wóno na zachopku hudało šesć razow ako styribocna pśiłoga górnoserbskego ewangelskego casopisa „Pomhaj Bóh“. Pśipódla gronjone jo to jadno z wjelesych pśikładow za konkretnu górnołužysku solidarnu pomoc na dobro serbskeje Dolneje Łužyce. Wót lěta 1991 jo pótom redakcija „Nowego Casnika“ pśewzeła dolnoserbske nabóžninske łopjenko, aby wóno mógało ako wósebny bok cesćej, to groni něźi mjasecnje huchadaś. Toś to něntejšne jatšowne ga jo južo cełkownje 300. hudaśe. Wše nastawki do jadnogo zwězka zestajane a zwězane by byli dosć tłuste knigły, kenž dokumentěruju, kak su Serby Dolneje Łužyce ten pśez hopacne politiske rozsudy wótpórany serbskorěcny rum w cerkwi sebje slědk wzeli a nowonatwarili.