Gniwajśo se a njegrěšćo; njedajśo tomu słyńcoju domk hyś nad wašym gniwom. (Hef. 4, 26).

Pěsćik klasnjo na delku, grajne figurki lětaju, łdzy ronje ... něcht jo wuchyśony – krotko do cila! Góle ma reginy, se wupóra, śěgnjo šnepu. Graśu se groni „Luź, njegór se!“ Wjacor dajo wujadnaŕski póšack, z tatom, mamu, bratšom– rozmjej: ze „złošnikom“. „Luź, njegór se!“ Graśe jo pedagogiski drogotne, how jaden wuknjo, co hyšći móžo pśiś w žywjenju. Lažke graśe to njej.