Mechthild Noll-Minor, zastojnica w Krajnem amśe za šćit pomnikow, jo rozkładowała źěła a wugbaśa teje restawracije. Wósebnje zajmne su byli jeje wukładowanja tych mólowanjow. Brjazyńske freski su jadnorazne, dokulaž su tak derje zeźaržane a wopśimjeju šyroki spektrum temow. 
„Ja sama som dłujko trjebała, nježli až som rozměła wažnosć našych freskow a až musymy tam něco cyniś“, jo groniła Casnikoju pśedsedarka Eva-Brigitta Schötzigowa.
Lětadłujko jo měła w Brjazynje pjerwjejšna fararka Nana Maria Luttenberger śěžke źěło, aby wósadnu radu wót togo pśeznaniła, až dej se něco z tymi freskami staś. Někotare luźe, mjazy nimi wóna, ga su se južo myslili, až te mólowanja na nutśikownych sćěnach cerkwje wjelgin stare a wósebne su. Wósada ako wobsejźarka teje cerkwje pak musy na kuždy part sobu „graś“.
Skóńcnje su wósadniki tak daloko byli, teke pśez pódpěru wót drugich bokow. 2004 załožone towaristwo za brjazyńske freski jo to swóje k tomu pśinosowało, až jo dosć luźi wót togo pśeznanjonych, až muse se te jadnorazne mólowanja zeźaržaś.