Chóśebuz/Cottbus. Pśez kuždu chórosć rosćo jadno zelko – take grono mógało śi pśiś do mysli na Serbskem bliźe srjodu tyźeń w Měsćańskem muzeju. Wósebny gósć togo rozgrona jo był Jens Martin z Pódstupima (z rodom z Bórkow), 47lětny botanikaŕ a awtor słownika serbskich rostlinowych mjenjow. To grono jo było tenraz wót gójecych, gadowatych a takich zelow, z kótarymiž móžoš se pšawje wopiś. A to njejo był suchy referat: na bliźe jo se wšo rědnje zeleniło a pisaniło, pśeto Jens Martin jo pśinjasł sobu ceły zbórk wšakich zelow a struskow, nagromadu jadnab 30 sortow, a wušej togo wjeliku licbu fotografijow, źož te rostliny su we swójom pśinaroźonem žywjeńskem rumje wótmólowane.

Wón jo měł wjele k wulicenju, pśeto pśi wuzgónjowanju serbskich mjenjow jo wupšašował swóje dowěrniki stawnje za tym, kake zela su zběrali a co su z nimi gótowali. Stakim jo zgromaźił wjele wěźenja z casa, ako wejsanarje njejsu chójźili duchtarjam a njejsu kupowali medikamenty w aptyjce.