Z Města/Cottbus. Pśi studni na chóśebuskich Starych wikach, mjazy połnymi blidami a stołami wokolnych gósćeńcow, caka cesto mań luźi na zachopjeńku turistiskego wjeźenja pśez Město. Tak jo to teke zachadny pětk, napoł sedymich wuglědało. Pak njejsu turisty, ale kursisty kompaktnego kursa rěcneje šule a druge zajmce se zmakali a narske cakali na dolnoserbskego bibliotekarja, Bernd „Pytka“ Pittkuningsa. Wón ga jo pśepšosył na serbsko-nimske literariske pśechójźowanje na serbskich slědach pó Měsće a prědna stacija jo była toś ta znata studnja pśed bramborskim muzejom aptejkow.

Bernd Pittkunings jo žedne fakty k studni – kótaraž stara wuglědajo, ale z lěta 1990 póchada – pomjenił. Pśi tom jo wósebnje na relief pokazał, kótaryž pśedstajijo reformacisku scenu z lěta 1522 z nimsko-serbskim reformatorom Janom Brězanom (1488-1549). Pó tom jo młoda basnikaŕka a sobuźěłaśeŕka Serbskego instituta Susann Vogelowa swóju basń, zwězanu z Minu Witkojc, pśednosowała.