Nimsko-Serbski spiwaŕski swěźeń w Strjažowje

Von Konstanze Kušcyc Donnerstag, 02. November 2023

Źiśi z brjazyńskego horta su pokazali, což su pśed nazymskimi prozninami hyšći zwucowali a nawuknuli.

Schrift Schriftgröße verkleinern Schrift vergrößern

ReproSlědne gósći su musali bóžko stojaś abo sejźeś na špundowanju.Dirigentka Maika Stockowa (nalěwo) jo nawjedowała chor „Łužyca“ na nimsko-serbskem spiwaŕskem swěźenju. Fota: K. K.Wjacor jo z kjarmušu dalej šeł. Pśi takej pšawej dujaŕskej muzice su jadnu abo drugu polku rejowali.Tak pyšne, ze wšakimi wariantami serbskeje drastwy, njejo chor „Łužyca“ južo dłujki cas wiźeś był.

Z Strjažowa/Striesow. Pśed 132 lět jo se prědny nimsko-serbski spiwaŕski swěźeń, a to 3. maja 1891, w Strjažowje wótměł. Toś ten swěźeń jo tencas Mato Rizo do žywjenja zwołał a z tym jo wón ten prědny za dalšne spiwaŕske swěźenje na jsach Dolneje Łužyce.

Sobotu, 21. oktobra, su Strjažowarje zasej na taki nimsko-serbski spiwaŕski swěźeń pśepšosyli. Strjažowaŕka Kerstin Böttcherowa jo wótwóriła swěźeń a jo gromaźe z Dešanaŕku Christinu Kliemoweju pó programje wjadła. Nejpjerwjej su źiśi ze źiśownje „Styri lětne case“ a źiśi z horta Brjazyna na rěźe byli. Južo tyźenje pśed tym su spiwy a małe reje nazwucowali.

(0 )

Bitte anmelden, um einen Kommentar zu posten