Z Brězowki/Halbendorf. Ow, ta słoźi! Ta jo se derje raźiła! Toś ta chwalba jo myslona za jadnu wósebnu pólewanka, ako w nimsko-serbskej Łužycy wjelgin woblubowana a teke šyroko znata jo. Ga ta swajźbaŕska pólewanka. Ta „jajkowa zupka“, ako póbituju mjaztym teke we wjele gósćeńcach a kjarcmach. Nejskerjej ju teke tam dosć derje pśigótuju, ale wěsće wóna tam nejlěpjej słoźi, šmekujo, źož ju doma w kuchni warje. Za wětšy źěl su te góspoze – te starše a teke južo te młodše – to wuknuli wót mamy abo starkeje.

Wósebnje rozšyrjona jo toś ta zupa w slěpjańskej wósaźe – w Rownem, Slěpem, Brězowce, Mułkojcach, Trjebinje a Dźěwinje, a wěsće su luźe z Miłoraza ten recept a tu lubosć za tu „jajkowu zupku“ sobu wzeli do swójeje noweje domownje, do „Nowego Miłoraza“.