Z Kóšnojc/Koschendorf. Jadna wjas njemusy měś žedne hunderty wobydlarjow, aby něco rědnego na nogi stajiła. Ně, cesto dosega teke jadna „gjarstka“. Tšochu wěcej luźi ga bydli w Kóšnojcach, ako su źinsa źěl města Drjowk, ale z něźi 100 dušami jo to jadna z nejmjeńšych jsow w cełem wokrejsu Sprjewja-Nysa.

Kuždy stwórty wót nich źěła sobu w tamnem Domowniskem towaristwje, a wóno jo ta móc a ten motor we jsy, ako to cełe kulturne žywjenje w Kóšnojcach spěchujo a organizěrujo. K tomu njesłušaju jano stare a nowše nałogi, ako camprowanje, stajanje majskego boma, zgromadne wulěty a wjele drugego, ale teke „Muzikowe lěśe“ w parku wjaski, wokoło drjewjanego pawiliona. To pak njejo jano myslone za domacnych, ale teke za gósći zbliska a zdaloka.

Lětosa, sobotu, 13. awgusta, jo se ten swěźeń južo 22. raz za sobu wugótował. Pśisamem 300 luźi jo se tam pśinamakało pśi dobrem wjedrje, a za nich su měli pśigótowany za cełe wótpołdnjo pisany program. Wušej dwě góźinje su gercy z bliskego Limbarka, ako su chopili 1989 prědny raz gromaźe muzicěrowaś, z dujarskeju muziku a z tšochu modernjejšymi štuckami publikum rozwjaselili.