„Wšycke móje pupki“: to su dźěćetka z: (cełe lěwe) Miłoraza, ceło prězy ze Slěpego (lěwy) a Rownego, pśiduce na pšawem boku z Mułkoc, cełe slězy na pšawem boku to z Brězowki. Mjazy rowniskim a slěpjańskim glěda to z Trjebinka na was, slězy njogo to z Trjebina a ceło slězy z Dźewina. 
Až we slěpjańskej wósaźe to dźěćetko pśiźo, jo znate. Ku tej wósaźe (nimski Kirchspiel) słuša wósym jsow. Jadna z nich, Lěsk, njama wěcej dźěćetka. Ale wšykne druge jo maju. Sotša Edith Pjeńkowa z Rownego ma je „wšycke“ ako pupki doma a jo nam wšake rozkładowała. To dźěćetko jo wordowało wuštafěrowane wót źowćow na pśězy. Kužde jo dało jaden bant – we jadnej wjasce ako šlejfa („zwězana šnorka“) a we drugej ako dlejšy ako krotšy bant („wiseca šnorka“). „Gładźerka“ wobleka we kuždej wjasce to dźěćetko, wóna teke wugótujo drobnostki pó swójej gubje. Kužda ale ma se źaržaś na regule, ako za jeje wjasku płaśe.
Diese Seite drucken