Z Drjenowa/Drehnow. Sobotu tyźeń su tudy łapali kokota. Najs jo była połna woglědari – wóni su pó źělach pśišli pitśku jěsnjej, nježlic to pšawe rejtowanje jo se zachopiło a ako te pomocniki su hyšći tu „šybjeńcu“ (rozmjej: cesne wrota) pyšnili. Mjazy nimi Walter Nowka (82) und Heinrich Pipka (Piepka) (82). Ten prědny, něgajšny wjednik krana, jo nam z wjaselim wulicował, až jo we młodych lětach cesto sam kokota łapał a młogi raz dobył. Ten drugi jo měnił: „Mě se to wjelgin spó­doba, až naša młoźina jo tak angažěrowana a naše tradicije a nałogi dalej wjeźo“.

Te 40 cłonki wejsneje młoźiny (ako pśisłuša Domowinje) su gromaźe z gercymi na najs pśišli, z chytśe wupyšnjonymi kónimi – publikum jo je pówitał z wutšobnym pśiklaskom. Prědk nich: te carne muže (Eric Matschke, Marcus Fechner a Christopher Frah­no) we fraku, z cylinedrom na głowje – njasece njabogego kokota, kórb z darikami a jabeŕ.

Źowća su měli serbsku drastwu woblaconu, gólcy běły zec, běłe zgło, cerwjenu krawatu wobwězanu a we carnych, se błyšćecych škórnjach.