Južo wót lěta 1992 mamy we telewiziji rbb serbski program z mjenim „Łužyca“, konkretnje wót 19. apryla togo lěta. Wót togo dnja móžomy kuždy mjasec raz wiźeś ten magacin w dolnoserbskej rěcy, pśecej sobotu we wobjedowem casu. Až jo se w tych doněntejšnych 26 lětach młoge pśeměniło, to kuždy sobu krydnjo, jolic se tu „Łužycu“ pśecej abo cesto woglědajo. Wjele tysac luźi to tuchylu jo, ako we cełej Łužycy, w Bramborskej, w Barlinju a hynźi zašaltujo ten dolnoserbski program abo se to teke woglědaju w interneśe.

Program jo se pśeměnił, nowe aktery a partnarje – filmarje, žurnalisty, technikarje a teke moderatory – su se pśinamakali, zagronitosć jo pśišła do drugich rukow, w pśinoskach stej wěcej k słyšanjeju górnoserbska a teke nimska rěc, a wšake pśinoski su se pózgubili (ako bóžko ten woblubowany „Šybalik“), a nowe su pśišli k tomu. Docełego su se zagronite za ten program – to su nimske a serbske redaktorki a redaktory rbb – za to póstarali, až bu „Łužyca“ pśecej modernjejša a tež atraktiwnjejša za młodu generaciju. Njejo špatnjejša ako młoge druge programy w rbb.