Z Chóśebuza/Cottbus. Jano rědko móžomy źinsajšny źeń dožywiś take cysto serbske tšojenja, źož serbska rěc zaznějo wótnowotki ze swójeju pśinaroźoneju witalnosću z něgajšego casa. Grono jo tudy wót togo Kósykowego wótpołdnja pětk pśed dwěma tyźenjoma w Měsćańskem muzeju, organizěrowanego wót Spěchowańskego towaristwa za Serbski muzej. To jo južo jich tśeśe take tšojenje – pó wopomnjeńskem zarědowanju k cesći historikarja dr. Frido Mětška 2016 a mósćańskego ceptarja Hanza Hühnchena łoni.

Głownu źělbu na raźenju togo literarno-muzikaliskego wjacora matej tej dwa znajarja Kósykowego twórjenja: Pětš Janaš, kótaryž jo program zestajał a teksty za njen zwuběrał (sam pak njejo pódla był), a prof. Roland Marti, ak jo ten wjacor chytśe moderěrował. Wónej ga stej 25 lět źěłałej na cełkownem wudaśu Kósykowych spisow – a nawłos pśed jadnym lětom jo jeju źěło z wujźenim slědnego, 9. zwězka glucny kóńc namakało.