Z Bramborskego Casnika, 28. měrc 1895

Grozne mórźenja stachu se zasej w Barlinju. We tśi stogi wusokem domje bydle wjele familijow, mjazy nimi pśebuwalnik Mewers. Pětk tyźeń běšo jogo žeńska wjacor sama doma. Ga klapašo se do źuri, wóna wócyni, toś rjagnu jej cuzy cłowjek z błotkom do głowy, až se pógłušona a kšawjeca dołoj kidnu. Ten mordaŕ źěšo nutś a chopi kšadnuś. Wetom pśiźe Mewers domoj, słyšašo chrjochanje w wjažy a starcy z nogu do teje tam lažeceje žeńskeje. Wón kśěšo swětło gótowaś, ale toś krydnu tež rjagnjenje do głowy. Wón se zadrě „mordarje“ a gnašo wen. Na to pśiźechu luźe na pomocy, ten mordaŕ tšachnu. Glich bu źeń pózdźej wuslěźony a pśimjety. Ta žeńska wumrě sobotu.

*

Drugi njestatk jo ten, až wobožrěńc Scheffter swóju žeńsku ze sekercom zabi a pótom sam se wobjesy, styri źiśetka zawóstajecy.

*