83lětny Chóśebuzaŕ, wucabnik na wuměńku Erwin Hanuš, jo źinsa hyšći pilny pśełožowaŕ literarnych twórbow a pśirodowědnych knigłow do dolnoserbskeje rěcy ako teke pisaŕ wucbnicow serbšćiny a źiśecych knigłow. Něnto maju w Ludowem nakładnistwje Domowina jogo dolnoserbske knigły „Wósłonki mójogo žywjenja“ wujś. Alfons Wićaz jo se z awtorom rozgranjał.

NC: Su Waše knigły awtobiografija?

Erwin Hanuš: Pópšawem nic, dokulaž to njejo mójo wótmyslenje było. Mě jo w awtobiografiji pśeliš wjele licbow a datow, kenž luźi njezajmuju. Su to skerjej wótrězki mójogo žywjenja. Zachopijom z casom doma w Hochozy, dalej pak chronologiski njepóstupujom. Nawězujom jano na epizody, kenž som how a tam dožywił.

Kak su knigły natwarjone?