Wšykno jo mě pśiwdane, ale wšykno se njegóźi; wšykno jo mě pśiwdane, ale nic se mě mócowaś njedej. (1 Kor 6, 12)

Casy se bibliske gronko cele konkretnje do žywjenja góźi: Som za drugi casnik dopisał nastawk wó nimskem filozofje Imanuelu Kantu, kenž jo se 22. julija pśed 300 lětami naroźił. Wón je propagandist rozswětlaŕstwa a tak za lichotu myslenja a cynjenja. A našo gronko kradu wukładujo, což jo wón kśěł. Lichota njegroni, až móžo kuždy cyniś, což co. Našo słowo wugronijo, až se wšo njegóźi, nic za mnjo a nic za mójich sobucłowjekow.

To płaśi teke za seksuelnu lichotu, kótaruž źinsa w našej towarišnosći a w našej cerkwi mamy, wó kótarejž Pawoł we tych smužkach powěda. Seksualnosć jo Bóžy dar, smějomy se nad njeju wjaseliś, ale su granice: za móju strowotu, za strowotu partnarja, za zgromadnosć luźi, za towarišnosć.