Lube źiśi,

wěsćo co? Ja, kokoš Frida, som zasej ducy była. Tenraz we witaj-źiśowni „Villa Kunterbunt“ w Chóśebuzu. Tśi dny som směła tam byś. Gromaźe z mójima pśijaśelkoma Emma a Pawla. Teke pśipódla jo była źiwadłowa pedagogowka Wiebke. My smy tam wjelgin wjele šposa měli ze źiśimi a teke z wótkubłaŕku Yvonne.

Emma, Pawla a ja, my smy źiśam krotki źiwadłowy kusk zajgrali: My smy jim pokazali tšojeńko, kak som pśišła wót Šulcojc burskego dwóra do kurjeńca wót bura Fryca a kak smy wen krydnuli, až kužda wót nas wumějo něco wjelgin derje. Ja wuměju derje spiwaś, Emma wumějo derje rejowaś a Pawla wumějo derje pśisłuchaś.

Ale za źiwadłowy kusk smy kśěli do togo se doma kradu derje pśigótowaś: