24. do 18. junija buźo w Barlinju a Wittenbergu 36. ewangelski cerk-winy źeń. Moto za njen jo „Ty Bog wiźiš mě/Du siehst mich“. To se póśěgujo na wulicowanje ze starego testamenta, w prědnych knigłach Mojzasa (16, 13). Hagar jo egyptiska słužabnica pla Abrama. Jogo žona Sarai njepóroźi jomu góle. Hagar dej góle w jeje mjenju dostaś. Sarai da Hagar Abramoju za žonu. Ako ta samodruga jo, ga ma swóju knězowku za nic. Na to co Sarai Hagar pónižaś a Hagar wuběgnjo wót njeje do pusćiny.

Ale ten Knězowy janźel namaka ju pśi jadnej studni. A wón rjaknjo k njej, až dej se wrośiś k swójej kněni. A wón jej lubi, až buźo jeje semje tak rozpłoźiś, až wóno dla wjelikeje mani njedej k pśelicenju byś. Na to groni Hagar: „Ty Bog wiźiš mě“.

Toś ten moto ma wjeleraki wóznam we našej źinsajšnej towarišnosći. Ale ako Serby móžomy to tak rozměś, až teke nas ten wjeliki Bog a teke naša krajna cerkwja wiźitej – mjaztym. Jo ten 36. ten prědny cerkwiny źeń, źož móžo se to serbske w takej měrje pokazaś. A to na wjeleraki part. Wjerašk buźo serbsko-nimska namša sobotu. Glědajśo na oranžowy plakat.