Wašo grono buź pśecej lubosne, ze solu solone. Kol. 4, 6

Lětosne bibliske grono na maj jo z lista pósoła Pawoła Kolosarjam. Zajmne jo, až su jano prědny źěl toś teje smužki wzeli. W bibliji njestoj tam dypk, ale koma a wóno źo dalej: „aby wy wěźeli, kak kuždemu derbiśo wótgroniś“. How źo pótakem wó ceło wěcowne cłowjeske žywjenje! Nic jano něco wěriś a tejerownosći žywy byś kaž wšykne druge.

Stawnje zasej se źiwam, kak mało statkuju take cele jasne pominanja našeje wěry w mjazsobnem žywjenju kśesćijanow. Ja som pśeznanjony, až njejsu take rady, ako ju z toś tym gronom dostanjomy, někake kazni, kótarež nas wobgranicuju. Ně, wóni su nam dobre rady za glucne žywjenje, kótarež nas wulichuju wót złych póžednosćow. K takim złym póžednosćam słuša: „Tomu budu to tak pšawje groniś“. Měnjone jo z tym, až budu jomu wumjatowaś, lěc jo to wopšawnjone abo nic. Głowna wěc, až jogo tak pšawje zranijom a až ja mam pšawje.