Diese Seite drucken

„We zachopjeńku běšo to słowo“

Awtor: Hartmut Leipner/Gregor Wieczorek srjoda, 12. julij 2017
Tšupcańske dujarje su grali wence pó namšy. Luźe su tam pózastali a se pśed domojhyśim rozgranjali. Na fośe stoj prězy (z rukami pśez kśicu) tšupcański faraŕ Christoph Hanke w rozgronje z promštom Janom Malinkom. Jogo wósada jo se wjelgin aktiwnje wobźěliła na tom serbskem cerkwinem dnju. Fośe: I. N.

Tšupc/Straupitz. Pśedslědnu sobotu a njeźelu su serbske ewangelske kśesćijany z cełeje Łužyce se zmakali tudy na Serbski cerkwiny źeń, ten južo 71 we cełem. Moto togo swěźenja, ak jo stojał pód znamjenim 500lětnego jubileja reformaciona, jo zněło: „We zachopjeńku běšo to słowo“. Z tym su se dopomnjeli, kaku wažnosć a wucynk jo reformacija měła na wuwiśe serbskeje pisneje rěcy. Sobotu jo se wótźaržała nabóžnina pśi pomniku Albinusa Mollerusa (1541–1618), ako jo w Tšupcu fararił a źěłał ako astronom a uniwersalny wucony. Wón jo w lěśe 1574 wudał prědne śišćane knigły w serbskej rěcy – spiwarske a mały Lutherusowy katechizmus.

artikel pógódnośiś
(0 )
Pšosym zalogujśo se, cośo-li komentar dodaś