Lubowarje serbskego teatera daś se wjasele na pśiducy tyźeń: Nimsko-serbske źiwadło z Budyšyna buźo styri raze pokazaś nowy kus w našej rěcy „Wjelika wu­tšoba“ (w nimskem originalu Das Herz eines Boxers) z pjera Lutza Hübnera, jadnogo nejwěcej lubowanych a nejcesćej granych dramatikarjow w Nimskej. A kus Wjelika wutšoba njejo někaki: Wón jo wordował 1998 preměrowany z Nimskim mytom młoźinskego źiwadła.

Dramaturgowka a zastupna intendantka budyšyńskego źiwadła Madlenka Šołćic jo wěsta, až graśe buźo se dolnoserbskemu publikumoju spódobaś. To jo pśedstajenje małeje formy, we kótaremž se zmakajotej dwě generaciji na jawišću – dwa luźa, kótarejž stej mentalnje z dweju napśeśiwneju „kóńcowu swěta“ – jo wóna Casnikoju groniła. A mjazy tyma kradu njejadnakima luźoma nastanjo pśijaśelstwo.

Ten młody jo outsider, kótaryž musy we starcowni socialne štundy k štrofje wótsłužyś. Wón nic zgrěšył njejo, ale bos jogo kliki, za kótaregož wón tu štrofu jo pśewzeł. Wón njama familiju, njama pśijaśelku, njejo wuwucony a jo mimo perspektiwow.