Serbske nakładnistwo Domowina (LND) swěśi lětosa swój 60. jubilej wobstaśa. Dnja 1. julija 1958 jo to nakładnistwo nastało pśez to zwězanje wšakich redakcijow w Budyšynje. Pód jadnym kšywom su kśěli zjadnośiś wudawanje wšych serbskorěcnych publikacijow. Kužde lěto wujźo how 70 knigłow a tež rěd „Spisy serbskego instituta“.

Wót zachopjeńka jo nakładnistwo měło sedło na Sukelnskej. Do wójny jo měła Smolerojc knigłyśišćarnja swóje rumnosći we tencasnem Serbskem domje, wóna jo do togo wudawała serbske knigły a mjazy wójnoma naš „Serbski Casnik“.

„Jo derje, až my Serby mamy nakładnistwo za swóje knigły. Drugim mjeńšynam se nejźo tak derje“, jo groniła Marka Maćijowa ako nawjedujo LND južo 15 lět. Pśed 40 lětami jo wóna zachopiła ako redaktorka pśi casopisu za źiśi „Płomjo“.

Publikacije za źiśi su jej hyšći wjelgin wažne. Ale how jo za kužde starstwo něco pódla, dajo „wusoku literaturu“ kaž tež słowniki abo casniki ako „Nowy Casnik“ a „Serbske Nowiny“, kulturny casopis „Rozhlad“ a wědomnostny „Lětopis“. Rowno wóna wjelerakosć w górno- a dolnoserbskej rěcy a na nimski wucyniju wósebnosć nakładnistwa.