Lube źiśi,

dłujko njejsom pisała. Ja ga som dowol měła! Ducy som była w Šwedojskej. Tam jo teke wjelgin śopło było. Bydlili smy w Šwedojskej w budce w góli. Kužde zajtšo smy wen šli, jagody tergat. Jagody smy ned do guby tyknuli. Rostli su tam glinicki, maliny a carnice. Hm, to „słoźi“.

Něnto som zasej doma. Teke how we Łužycy rostu lěbgody w pśiroźe. Ja jěm rada śernjawki. Kuždy źeń se pór natergam. Ja glědam, až wzeju jagody, ako rostu wusoko. Někak 1,50 m pód zemju dej to byś. Pśicyna su zawinowacki chórosćow.

Młogi raz mam śernjawki, ako wěcej njejsu dobre. Chtož wari marmeladu ze śernjawkow, ma snaź něco wušej. Take zbytki abo stare śernjawki móžośo hyšći wužywaś! Wóni ga hyšći barwje. To ga sćo južo wiźeli, až śernjawki maju mócnu barwu. Togodla góźe se śernjawki, gaž cośo něco mólowaś. Budu Wam rozkłasć, kak maśo póstupowaś.

1. Pytaj, pytajtej abo pytajśo krick ze śernjawkami.

2. Natergaj, natergajtej abo natergajśo šklicku śernjawkow. Wzej, wzejtej a wzejśo śernjawki, ako su lažko dostaś. Njemuse rědne abo dobre śernjawki byś. Glědaj, glědajtej abo glědajśo se prědk! Tuchylu su wšuźi wósy.