Z Bórkow/Burg. Mina Witkojc jo wumrěła 1975, pśechwataś pak móžo nas hyšći źinsa. Wšak: až jo basniła, jo daloko a šyroko znate. Ale až wóna jo teke komponěrowała melodije k swójim póstawkam, jo pśechwatanje za wjele było.

Wšykno jo se zachopiło z tym, až bratšowa Miny Witkojc jo najśpje swójogo čechojskego familijowego domu namakała zawóstanki Miny. (Wót togo jo Nowy Casnik južo pisał). Wšykno namakane a nowe informacije som zaźěłała do wustajeńce, ako jo hyšći wiźeś do 31. měrca pśiducego lěta w Domowniskej śpje.

Za wugótowanje wustajeńce som tek wužywała kniglicki „Serbska poezija“. Som se je dokradnje pśepytała, we wustajeńcy ga su dejali basnje namakaś byś. Teke wuwězk tych kniglickow, som se woglědała. Tam jo cakało pśechwatanje. Pódla wobra- zow z rukopismami Miny stoj łopjeno z notami z titelom „Pśi hokńe“. Prědny raz jo ta melodija ku „Pśi hokńe“ zazněła, ako smy wótwórili wósebnu wustajeńcu „Mina Witkojc.