Diese Seite drucken

„Rědnje by to było, gab młoge góle sebje taki kjarliž nawuknuło“

Awtor: Sebastian Elikowski-Winkler srjoda, 12. september 2018
Jaden bok rukopisnych spiwarskich Wendisches Sterbeliederbüchlein z pjera Kita Gryza, žylojskego šularja.

Źinsa comy wobspomnjeś w Casniku, mimo wósebneje góźby, Kita Gryza, wucabnika a kjarližarja, kótaryž jo w lětach 1782‒1850 ceptarił w Žylowje. Jogo njedejśo zaměniś z Mjertynom Gryzom z Hochoze, ako jo ceptarił w Nowej Jsy a tejerownosći rědne kjarliže pisał (k cesći togo Mjertyna Gryza budu we oktoberu wuswěśiś pśi jogo narodnem dwórje w Hochozy cesnu toflu, a my buźomy teke wót njogo skóro pisaś). Lěc wobej Gryza stej byłej pśi swójźbje, to njejo wěste ‒ mimo jadnakego familijowego mjenja njejo nic, ako by taku pśiswójźbnosć wopokazało. Toś ten tekst wót Kita Gryza jo wordował lětosa we februaru w serbskem radiju rbb wusćełany.

artikel pógódnośiś
(0 )
Pšosym zalogujśo se, cośo-li komentar dodaś