Z Drjenowa/Drehnow. Njeźelu jo se w Drjenowje mjerwiło z luźimi. Skóńcnje ga su se w tej wjelikej jsy w picańskem amśe k tomu pśedrěli, až młode a starše raz gromaźe wóswěśiju zapust. Pśisamem we wšych drugich jsach ga su taki zgromadny zapust južo měli. W Drjenowje pak su z tym cakali, nejskerjej teke dla togo, dokulaž su se kśěli měś pó starej tradiciji, až maju fryjne, młode swój zapust a te ženjone swój.

Lětosa pak, gaž slědk glědaju na 70 lět muskego zapusta w Drjenowje, su wužywali toś ten jubilej za „wjeliki“ zapust. A wjeliki jo był ten napšawdu: 95 pórow jo se za to pśipowěźeło, k tomu 19 źowckow a gólcykow, a ned dwě kapale stej pśi pśeśěgu a wjacor k reji zagrałej – ga „nA und“ a „Lutzketaler muzikanty“. A tych narskich pśiglědari ze jsy a ze młogich drugich jsow jo było wjele, wěcej ako pśi normalnych drjenojskich zapustach.