18. awgusta jo Serbske ewangelske towaristwo (SET) zarědowało južo 14. familijowy swěźeń we Wuježku/Wuischke pód Čornobohom. Na starosći jo měła to zmakanje na Pawlikowem dwórje ako pśecej Krygarjojc swójźba. Mato Krygaŕ, kenž pochada z Picnja, jo pśedsedaŕ SET. K tomu swěźenju jo pśišło 115 ewangelskich a katolskich Serbow wšyknych generacijow z Górneje Łužyce, z Lipska/Leipzig, Šwikawy/ Zwickau, Weinböhla a jaden samo z Chóśebuza.

Pśisamem połojca z nich jo wandrowała na Čornoboh, mjazy nim 20 źiśi. Ta góra jo 555,70 metrow wusoka a z tym nejwětša Łužyskich górow. Jano derje, až na wjerchu njejstej jano rozglědowański torm a grajkanišćo, ale z dweju lětowu teke zasej gósćeńc, kótaryž ma mjazy drugim teke zymne napoje na pśedań. Slědk w dole su se dali wšykne kafej a tykańc słoźeś, kenž su pilne žony za nas pjakli. Pótom jo była nabóžnina ze serbskim wušejpromštom Janom Malinkom pód temu „Žywa wóda“. Pśi tom jo faraŕ Malink pódšmarnuł, až słowje „wóda“ a „wódawanje“ matej jano w serbšćinje samski zachopjeńk. Zajmawe jo, až cłowjek trjeba za žywjenje wódu, ale teke wódawanje.