Z Wóligósća/Wolgast. Cerkwju swětego Pětša w měsće Wolgast nad Bałtiskim mórjom su dotwarili w lěśe 1350, serbski by snaź mógali pisaś mě města Wóligósć. Pśez wójny a njewjedra bu cerkwja wěcej raz znicona a pśecej zas natwarjona. Nježli pak su stajili twarjenje z cerwjenych cyglow, ga su nejskerjej měli drjewjany, abo z pólnych kamjenjow twarjony, wjele mjeńšy Bóžy dom, kaž jo teke z drugich stronow znate. Na městnje kśesćijańskeje cerkwje pak jo na zachopku wěrjepódobnje stojała słowjańska swětnica.

Knigły, kenž se zaběraju ze słowjańskim srjejźowěkom, pokazuju wótergi wobrazowy kamjeń z Pětšoweje cerkwje ako pśikład za w cerkwjach zamurjowane kamjenje z raneje kultury pódwjacornych Słowjanow. W knigłach „Die Slawen in Deutschland“ se carno-běły wobraz pódpišo: „Jarovitstein von Wolgast. Wohl slawischer Grabstein der ersten Häfte des 12. Jh., in den Fundamenten der Petrikirche eingemauert.“ (cit. pó: „Die Slawen in Deutschland“ Akademie-Verlag, Barliń, 1985, tofla 73)