Na ludowem žałowańskem dnju jo w Halbje była namša na gólnem kjarchobje. Faraŕ Jürgen Behnken (Wósada Serbske Bukojce--Halbe-Oderin a Münchehofe) jo prjatkował. Z togo prjatkowanja wótśišćamy how wurězki.

My ga wěmy: Gdyž zemski stan, w kótaremž smy źinsa žywe, to groni našo śěło, wordujo wótpórany, změjo Bog drugi chrom za nas: Chrom w njebju, kótaryž njejo natwarjony wót luźi, a kótaryž togodla wóstanjo do nimjernosći. Dokulaž to wěmy, zdychujomy a nam se styska za njebjaskim domom; njocomy nage byś, gdyž musymy wótpóraś zemske śěło.

Pśeto my buźomy wšykne pśed Kristusowy sudny stoł stajone wordowaś, tak pišo swěty Pawoł we swójom lisće na Romarjow (Rom.14,10). Pón dostanjo kuždy, což jo se zasłužył, za tym lěc jo we swójom žywjenju na swěśe jo cynił dobrego abo špatnego.