Wjelike zasłužby, dla kótarychž mě Willibalda von Schulenburga hyšći znajomy, su jogo pilne studije k powěsćam a nałogam Serbow w Dolnej Łužycy. Dnja 6. apryla 1847 jo wón se naroźił w Charlottenburgu, w tamnem groźe Grunewald. Militarna kariera jo za togo njemanźelski roźonego zemjana pśedwiźona była. Wón jo se wobźělił na Nimsko-francojskej wójnje, we awgusće 1870 su musali jogo lěwu ruku amputěrowaś.

Pěś lět pózdźej jo wón spušćił wójaŕstwo. Wón jo studěrował mólaŕstwo a jo se teke pśiwobrośił slěźenjam pśedstawiznow. Wót 1876 do 1879 jo wón pśebywał pla bura Bodarak w Bórkowach. Wjele motiwow z błośańskeje wokoliny jo mólował wóny „Bodarakojc mólaŕ“, jo dolnoserbsku rěc nawuknuł, tudske powěsći zezběrał a nałogi wopisał. Wuslědki jo wózjawił 1880 w knigłach „Wendische Volkssagen und Gebräuche aus dem Spreewald“. Teke hynźi jo wón ducy był, wšak slěźenjam wó Łužycy pśecej zwěrny wóstał a dalej wó tom publicěrował, na pśikład w knigłach „Wendisches Volkstum in Sage, Brauch und Sitte“ 1882.