W brjazyńskej cerkwi smy wobźiwowali te stare freski a Dieter Patzig (wesrjejź) jo nam wšykno wulicował, což wón wě wó tej cerkwi. Powědał jo pak teke wó kněžkojskem dwórje (Rittergut), kenž jo dał w Brjazynje. 
Z Dešna/Dissen. Dožywjenja połny a wótměnjaty mjasec lažy za nami. Kuždy tyźeń smy se zaběrali z drugeju temu, ako na pśikład z familiju, hobbyjami, źěłom a nazymu. Toś te temowe tyźenje su tek wopśimjeli dwa wulěta. Prědne wandrowanje jo nas wjadło pśi nejlěpšem wjedrje pó łukach a pólach do Depska. How jo była naš prědny cil dwór Bertholda Pana. Wón jo nam wulicował wó něgajšnych casach, ako jo měł hyšći kónjow – a tšojeńka wó kónjach jo wón měł wjele w kapsy. Naš pśiducy wustank jo był depšćańska cerkwja, kótaruž smy se woglědali. Tam smy se dali z Gregorom Wieczorekom na serbske slědy. Wobraze, kótarež smy na wandrowanjach wótmólowali, smy pózdźej z nim wobźěłali a za našu wucbu wužywali.
Nowe wokable a gramatika
