Z Města/Cottbus. Srjodu, 11. decembra, jo cakało wjele pśechwatanjow na źiśi z chóśebuskeje Witaj-źiśownje „Villa Kunterbunt“. Źeń jo normalnje se zachopił w źiśowni. Ale kake wótpołdnjo jo pón slědowało! „Co zwóni tam w zagroźe?“, su se źiśi źiwali. Zwónašk jo zaklinkotał a je wen wołał. A kogo su tam zmakali? Janšojski bog gromaźe z pśewóźaŕku! Pśewóźaŕka źe njejo jim taka njeznata była – to ga jo była wjednica źiśownje Mila Zachariasowa. Ale ten mjelcecy bog (daloki puś z Janšojc jo na se wzeł!) ze swójim šlewjerjom a z wjelimi pyšnymi bantami jo kradu pótajmna póstawa. Jasnje, až młoge góle jo pitśku tšuchłe było. Ale wšykne su pón póznali, až bog jo wjelgin luba gódowna póstawa, połna gusła. Wón jo kuždego hajckał a jomu mału šokoladku wobraźił. Wósebne dožywjenje jo to było... Serbske gódowne spiwy su pón z głosnika w zagrodce zazněli, a skóro su se teke starjejše, stare starjejše a dalšne gósći tam pśinamakali. Jo było mjaztym pó zeger 16:00 a južo śma. Pyšne swětłowe rjeśazki a wognišći su zagrodku wšak spódobnje wobswětlili.