Teke w rěcnem gnězdźe jo wěcej kšajźnosći ako howac zaśěgnuła. Wjele aktiwitow jo w decembrje na nas cakało. Smy naš rěcne gnězdo gódownje wugótowali. A někotare gódowne kaž teke zymske temy su stojali na našom programje. A młogi wulět jo na nas cakał a zasej smy pśišli k nowym dopóznaśam w serbskej rěcy.
Pśed tym, až smy zachopili se zaběraś z gódownymi temami, smy měli w slědnem nowemberskem tyźenju hyšći naš imersiski tyźeń. Za jadnogo abo drugego jo to było wjelgin wupominajuce, teke w pawzach kužde rozgrono serbski pśewjasć. Dokóncenje tyźenja jo był pón pětk z našym imersiskim swěźenim. Za to smy našo rěcne gnězdo do rěcha spórali, jo južo pitśku gódownje wupyšnili, a smy našych rěcnych kmótšow pśepšosyli. Teke někotare „stare wuchace“ z prědnego lětnika Zorjow su mimo pśišli. Smy se rozgranjali, grali a spiwali.
Slědny mjasec
w toś tom lěśe