Z Janšojc/Jänschwalde. Na prědnem februarskem kóńcu tyźenja jo swěśiła młoźina w Janšojcach swój 149. zapust. Sobotu na to jo se pón zmakało 25 pórow „staršeje młoźiny“, aby swěśili muskecy zapust.

Južo dopołdnja 8. februara jo se pśinamakało wjele pilnych pomocnikow, aby wupyšnuli zal Labšojc gósćeńc („K lipje“) a aby skibki za wjacor pśigótowali. Wjacor su se pón we jsy zmakali wufajnowane žeńske w swěźeńskich drastwach a muske we wujšpurnych woblakach a z kłobykami. Pó zgromadnem kupkowem fośe jo se wupórał zapustojski pśeśěg, pśewóźony wót „Lutzketaler Musikanten“, pśez Najs (Dorfaue) ku gósćeńcoju w Pipanocach.

Woglědarje we wjelikej licbje su jich docakali, a tak jo wjasoła šwita krotko pó zeger 20:00 zamaršěrowała do gósćeńca, źož jo prezentěrowała gósćam – wótpowědnje tudskej tradiciji – wósebnu choreografiju, kótaruž stej nawjedowałej Edelmannojc Jens a Antje.