Dešno/Dissen. Pśedslědny kóńc tyźenja su w našych jsach pšosyli na „Noc muzejow we Łužyskej muzejowej krajinje“. W Dešańskem domowniskem muzeju su pśi tej góźbje wugótowali wjacor pód motom „Irska muzika starcy na domacne rucnikarstwo“. Ako Kornelius Kuš wót togo muzeja jo gronił, njejo pśemało luźi pśišło na to zarědowanje. Muzika jo pśišła wót irskeje kapały „celtic affair“. Teke jěza jo była irska, změšane warjenje z měsom. Ale vegansku zupu su luźam z wjelikego kótła rozdawali. Tak mócowane su se luźe mógali se we měrje woglědaś rucnikarje, kenž su źěłali „pó starem nałogu“. To wšykno su natwarili pśed muzejom.

Wustajeńca „Stary lud“ jo na tom wjacorju była zacynjona. To kowarjenje jo tam pokazał Kornelius Kuš. Powrjoznik jo na „Reeperbahn“ wugótował powrjozy z kónopjow.

Tocaŕ jo teke pódla był. Wón jo Dešanarjam wopšawźe wóstśił jich nože, apki a nožyce. (Do togo su luźam we jsy gronili, až deje swój rězański rěd sobu pśinjasć). Ten tocaŕ jo był Kai Jensen, gósć z Dańskeje.