To jo śi „loda“. Wjeliki rum na dwěma etažoma. Z górjejcnego do dołojcnego ruma wjeźo šyroka stupnica. How ma twórjeca wuměłcowka a spiwarka-muzikarka Marion Kwicojc (47) swóju źěłarnju. „Tudy ja móluju, wugótuju małe programy a zwucuju z cłonkami mójich muzikowych formacijow“, rozkładujo nam. We jeje bydlenju na Konstantinowej droze w Lipsku, do kótaregož mimo bydleńskich rumnosćow tež ta wjelika źěłarnja słuša, cujo se wuměłcowka derje a móžo wšu swóju kreatiwnosć nałožyś.

W dołojcnem źělu źěłarnje stoje pśi sćěnach wólejowe wobraze a grafiki, tež štafelaja. Na bliźe laže tuby z nejwšakorakšymi barwami. Ja som se sednuł na cerwjeny kóžany konopej. Pódla mnjo su wótkłaźone někotare instrumenty we futeralu a kašćikach – gitary, akordeon, fidle, flejty. „Mimo togo mam trjebanu měchawu, kótaruž som dostała z Budyšyna, aby ju wužywała we programje mójeje kupki ‚Serbska reja‘. Ale nejpjerwjej musy se pórěźiś a zgłosowaś. Tuchylu se jeje zuk k našej kupce njegóźi“.

Muzika: ‚Serbska reja‘ a ‚Kupazukow‘