Skóńcnje jo wón how, ten pšawy swěźeń reformacije – ten 31. oktober. Na toś tom dnju pśed 500 lětami jo wjelgin zmužny mnich z mjenim Mjertyń Luther pśibił 95 tezow na źurja grodoweje cerkwje we Wittenbergu. We toś tych swójich idejach jo tu tegdy wjelgin mócnu katolsku cerkwju kritizěrował a jej wumjatował, až se dosć njestara wó napšawdne dušyne strowje luźi, ale wěcej wó swójske financielne derjeměśe. Mjertyń Luther jo swójo žywjenje riskěrował, aby na toś ten njedostatk pokazał. Tak wažne jo jomu to było. Z togo jo nastało gibanje, ako znajomy pód mjenim protestantizm. Protestantizm jo se malsnje, nejpjerwjej w Nimskej, pón w Europje, a pózdźej na cełem swěśe rozšyrjował. Wót togo casa stej se wobej gałuzy kśesćijańskeje cerkwje – katolska a ewangelska – paralelnje wuwijałej, zdźěla we dłymokich konfliktach a rozestajanjach. Źělenje wobstoj až do źinsajšnego, ale proces wótnowotkego zbliženja a mjazsobnego pśipóznaśa dajo se wobglědowaś. Toś ten proces zbliženja katolskeje a ewangelskeje cerkwje nosy mě ekumena.