Cesto słyšymy: „Ja jano wěrim, což wiźim!“ Za fyzikarja ako mnjo njejo tak lažko z wiźenim. Jo zemja płonina abo kula? Dłujko su se myslili, až to jo pšašanje wěry, nic wědomnosći. Jadnorym realistam se zda, ako by jano cowarje abo słabe luźe trjebali wěru. Wóni měnje, až gołe fakty su rozsuźece.

Ale musymy namdušu něco za wěrno měś, což njamóžomy abo njesmějomy pśespytowaś? Ako som zachopił w šulskem casu cytaś w Starem a Nowem testamenśe, som se ako racionalnje wótrosćony źiwał: Tomu wšyknomu musyš ako kśesćijan wěriś? Bog powědašo k Mojzasoju z palecego krja, Marija póroźi góle ako kněžnica, Jezus pśeměni wódu na wino. Aha.