Z Města/Cottbus. Kóńc septembra jo Rěcny centrum WITAJ cesćił młodostnych, kótarež se wjelgin pilnuju na pólu dolnoserbskeje rěcy. Tak na pśikład angažěruju se Alina Mertingojc, Winifred Fitznerojc a Louisa Kosykojc južo wjele lět w serbskich chorach, su spiwali za cejdejku, kótaraž jo źěl wucbnice za serbšćinu, su powědaŕki za Bookii-knigły LND, pśigótuju serbske pśinoski za pólske wuměnowe projekty a wobźěliju se wuspěšnje na comicowem wuběźowanju Rěcnego centruma WITAJ. „Wšykno cynje dobrowólnje a na nich móžoš se stoprocentojski spušćiś“, to na kuždy pad tak groni Gerald Šěn, spiwański pedagog pśi Dolnoserbskej kulturnej akademiji.

Drugej młodostnej, Martinojc Milena a Janko, powědatej aktiwnje serbski a z tym staratej se za to, až dolnoserbska rěc jo dalej žywa, teke zwenka Dolneje Łužyce. Wónej stej doma w Pódstupimje a powědatej perfektnje dolnoserbski. Rěc stej nawuknułej bźez źiśownje a šule, jano wót nana.