Něnto kněžy se wěcej měra na kjarchobach, njejo wěcej wjele źěła. Wšak buźo wjele rowow tu njeźelu wósebnje rědnje wugótowanych a luźe budu se tam wześ cas na spomnjeśe swójich zgubjonych lubych. Rozmjej: Jo to slědna njeźela do prědnego adwenta a stakim njeźela zamrětych, kóńc togo cerkwinego lěta. Z prědnym adwentom pótom se zachopijo nowe cerkwine lěto. Teke Nowy Casnik wzejo njeźelu zamrětych ako góźbu, aby slědk glědał dopomnjeł na wažonych, zasłužonych a nam nadalej felujucych luźi – serbskego rodu abo Serbam pśichylonych a z nimi zwězanych –, kótarež smy zgubili w běgu togo cerkwinego lěta. Jich zgubjenje nas nadalej połni ze žałosću. Ta lisćina, se wě, njejo dopołna. Teke drugim, ako how njestoje, su naše mysli pśichylone.Daś zemja jim wšyknym lažka jo.

Egon Wochac

* 6. december 1936

† 14. december 2020