Jaden tych zwónow. S. K.To su orgele w serbskej cerkwi. Fota: S. K.Jürgen Schlag jo wótekšył toflu za fararja Lišewskego.
Andreas Passauer pokazujo, kak su pjerwjej dejali stupotaś, aby orgele dosć lufta měli.Na tej bałce su wšake luźe zawóstajili swóju „signaturu“. Mjazy nimi jo teke był Benjamin Běgaŕ, slědny serbski faraŕ we Wětošowje.To su orgele w nimskej cerkwi tam we Wětošowje. Wóni maju wšake wósebnosći, což kuždy móžo wuzgóniś, gdyž dajo se wjasć pó cerkwi.Faraŕ Ingolf Kśenka jo swěśił tu namšu z wósadu. Cerkwja jo kradu połna była na tej njeźeli.Marlene Jedrowa jo na kóńcu namše pšosyła wšykne na zmakanje „Die Tracht tanzt“ we Słowjańskem groźe w Radušu. Fota: S. KrawcojcZ Wětošowa/Vetschau. Tudy maju wósebnosć, ga serbsku (najsańsku) a nimsku cerkwju zjadnośonej ako jaden Bóžy dom. Stakim stojtej cygelowa twaŕ a ta twaŕ w stilu póznego baroka sćěna pśi sćěnje. Tam su luźe mógali se wšykno woglědaś 11. septembra, źož jo był źeń wótwórjonego pomnika. Orgele su zazněli, na torm su gósći mógali zalězć a radna licba luźi jo se dała wjasć.