Z Chóśebuza/Cottbus. Pśed jadnasćo lětami som stupiła do redakcije Nowego Casnika, tencas som jano pśechodnje how była. Rada som ducy była we serbskich jsach, som se wótsłuchała, což luźe wulicuju, a teke wótmólowała na swěźenjach, demonstracijach a źo hyšći som wšuźi była. To jo se mě kradu spódobało, a pó starjejšynem casu som se 2015 how wrośiła, nejpjerwjej ako redaktorka, pótom ako šefredaktorka. How pla Nowego Casnika som wjele rědnych a młogi raz teke njerědne tšojenja dolabowała. Pśecej som rada pisała za wše generacije, som redigěrowała, pśigótowała pśinoski za źiśi abo rozpšawiła z cerkwinego žywjenja. Ja som redigěrowała teksty, pśestajowała młogi raz, což awtory su pśipósłali a korigěrowała. Casy som moderěrowała něźi, a cesto som měła wjeliku frejdu z tym. Źěło jo było how „ze stogami“, wósebnje we casach nuze.