W slědnem lěśe jo se wóswěśiło Zejlerjowe a Kocorowe lěto. Handrij Zejler (1804 – 1872) jo był serbski ewangelski faraŕ we Łazu/Lohsa w srjejźnej Łužycy a Korla Awgust Kocor (1822 – 1904) jaden z hukubłanych serbskich wejsańskich ceptarjow prědneje generacije w Ketlicach/Kitlitz pla Lubija/Löbau na kšomje serbskeje Górneje Łužyce. Zrownju stej byłej Zejler wjelgin hobdarjony basnikaŕ a Kocor wjelgin talentěrowany komponist. Jeju pśijaśelstwo jo legendarne, dokulaž stej se mjazy sobu inspirěrowałej, až jo nastała mjazy drugim mań oratoriumow wó pśiroźe. Kocorowa iniciatiwa zawjeźenja serbskich spiwańskich swěźenjow w Budyšynje 1845 płaśi ako jaden ze zachopjeńkow narodnego gibanja Serbow w Górnej Łužycy.