Južo ako wuknik jo kśěł Jurij Koch pisaś wó (nje)wšednem tšojenju, kenž jo se wótměło w jogo rodnej jsy, w Hórkach (Horka). To jo se jomu raźiło w lěśe 1963, ako jo wózjawił nowelu „Židowka Hana“ w górnoserbskej rěcy. W lěśe 1966 jo slědowała dolnoserbska wersija „Žydowka Ana“, pśełožowana wót Wylema Bjera. Śańke kniglicki su se pśiwzeli do kanona šulskeje literatury. Jurij Koch sam pak njejo był spokojom z wuslědkom, na jadnom boce ze stilom pisanja, ale na drugem boce teke, až njejo mógał dokradnje dowuslěźiś wósud wónego źowća. Źo ga wó žywjenje młodeje katolskeje Serbowki žydojskego póchada Annemarije Šěrcec w nacistiskem casu. Za awtora su se póstajili nowe móžnosći wěcej zgóniś, ako historikaŕ a direktor załožby „Neue Synagoge Berlin – Centrum Judaicum“ Hermann Simon jo zachopił se zaběraś z tšojenjami. Pó šesćźaset lětach něnto pśedlažy do dalokeje měry pśeźěłana nimska wersija nowele z jadnorym titelom „Hana: Eine jüdisch–sorbische Erzählung“. Nakładnistwo LND planujo serbsku wersiju „Šěrcec Hana“.