Z Kózlego/Casel. Źeń do swětego Jana, 23. junija, jo se k swěźenjoju Jańskego rejtowanja, jadnorazowego nałoga w Dolnej Łužycy, swěśiła tež namša. Tudejša wósada a kupka Serbska namša stej ju zgromadnje wugótowałej z wósadneju faraŕku Astrid Schlüter, lektorom Hartmutom Leipnerom a lektorku Karinu Raddacoweju. Psalm a zapšosby su se dwójorěcnje cytali, ewangelium a tekst prjatkowanja ako teke scena „Wujadnanje“ su byli serbske, teke někotare štucki kjarližow su se zespiwali serbski. Scenu „Wujadnanje“ su zagrali Annelie a Wanda, wuknicy Dolnoserbskego gymnaziuma, a Leoni, wuknica Ewangelskeje zakładneje šule „Gottfried Forck“ w měsće, kenž jo pśigótowała a nazwucowała z nimi Christiana Piniekowa. Namšarje a namšaŕki, něźi 50, su mógali cytaś nimske teksty w namšaŕskem zešywku. Faraŕka jo wužognowała tśi rejtaŕki a pěś rejtarjow a jo pokazała w swójom prjatkowanju na rolu Jana, togo rejtarja, kenž musy swóju pychu a kronu zgubiś, aby mógali se druge łapiś kwiśonku z njeje ako symbol gluki. Gluka w kśesćijańskem zmysle wšak jo Bóže žognowanje, tak faraŕka.