Z Brjazyny/Briesen. Pśi nejrědnjejšem słyńcnem wjedrje jo se njeźelu, 29. septembra, wótměł Błośański cerkwiny źeń w Brjazynje. A pśichwatało jo wjelika mań luźi z cełego regiona, to groni z wokolnych jsow, na pśikład z Dešna, Žylowa, Gór, Gołkojc, Gołbina, Smogorjowa, Strjažowa a se wě z Brjazyny samej. Ale teke zwěrny serbski namšaŕ z Groźišća jo był tam. Na namšy by ja licyła wokoło 300 luźi w nabitej połnej brjazyńskej cerkwi, ako pśecej zasej imponěrujo pśez swóje kšasne freski. A pśichwatanje jo se wupłaśiło. Južo namša jo była wjelgin raźona z wjelikim regionalnym chorom, ako jo nawjedowała Lydia Budišinowa z Bórkow, z liturgiskim nawjedowanim našeje serbskeje promštowki Kathariny Köhleroweje z Dešna a z prjatkowanim generalneje promštowki Therese Rineckeroweje ze Zgórjelca. Špruch a jadna zapšosba stej byłej serbskej. Moto cełego cerkwinego dnja jo zněł „gromadu rosć“ a teke gromadurosćenje we wósadach. Toś ta mysl jo se južo pokazała ned na zachopjeńku, ako smy pśi zachoźe gótowali palcowy print na wjeliki „bom“, pak łopjeńko, pak kórjeń pak štom. To jo była rědna ideja.