W Górnej Łužycy swěśe lětosa 150. Schadźowanku, my w Dolnej Łužycy smy swěśili akle 40. – to jo južo rozdźěl. Wót zachopjeńka jo Schadźowanka zmakanje serbskeje inteligence a w Górnej Łužycy jo to nadalej tak, něźi połojca wobźělnicow a wobźělnikow su wukniki a studenty a druga połojca te aktiwne w serbskem žywjenju abo pśistajone serbskich institucijow. A Schadźowanka jo wjerašk nazymskich swěźenjow, kuždy, ako na se źaržy, źo na Schadźowanku. Z pódobnymi ambicijami jo se to zarědowanje transportěrowało do Dolneje Łužyce a na zachopjeńku jo se to teke derje raźiło z rědnym programom w rědnem gósćeńcu. Ale pómałem su te sobustatkujuce starše wordowali a jo se naraźiło, wuknikow wěcej zapśěgnuś a zaměstniś dolnoserbsku Schadowanku w DSG. To jo teke někak funkcioněrowało, starše absolwenty su se hyšći wobźělili a druge aktiwne Serby tejerownosći, ale to jo pón malsnje wóteběrało.