„Huzgóńśo wšykno a hobchowajśo to dobre!“ (1.Tes. 5,21)

Jo wěrjepódobnje, až Pawoł rowno sejźi w Korinśe a pišo swój list na wósadu w Tesalonikach. Wón pišo na tych, za kótarychž jo sam zapowědał ewangelium. Pla Tesalonicharjow pak njejo se wšo tak derje raźiło a wósada musy z pśeslědowanim žywa byś. Ale njeglědajucy na wšo wobgronjenje jo wóstała kšuta. Wó tom jo Pawoł słyšał a pišo jim list do togo, až se hyšći raz tam wupórajo. Wón jich chwali a troštujo: Jo, pśeto „Knězowy źeń pśiźo ako złoźej w nocy.“ (5,2) A na kóńcu lista dodajo, ako pśecej, hyšći někotare napominanja. „Glědajśo, aby nichten drugemu złosć ze złosću njezarownał, ale stojśo pśecej za tym dobrym, mjazy sobu a pśeśiwo wšyknym. Buźćo wjasołe kuždy cas, módliśo se njepśestawajucy, buźćo źěkowne we wšyknych wěcach; pśeto to jo Bóža wóla we Kristu Jezusu za was. Njegasćo togo Ducha. Njezanicujśo zwěšćelowanje. Wuzgóńśo pak wšykno a wobchowajśo to dobre.“ (1. Tes 5,15-21)