Z Janšojc/Jänschwalde. Uniwersita Lipsk jo pětk, dnja 14. měrca, ze studentoma Martin Růžičku a Marilyn Piateroweju wuleśeła k brunicowej jamje w Janšojcach. Wónej stej w masterowem studiumje dolnoserbšćiny za wótnabocnikow. (Slědny tyźeń jo Nowy Casnik Marilyn pśedstajił, portjej Martina jo na 4. boce aktualnego wudaśa.) Dr. Madlena Norberg ako zagronita docentka a organizatorka wulěta kaž teke Renej Šejc, cłonk brunicowego wuběrka w Bramborskej, ako wjednik, stej pódla byłej. A teke Zorjaki su byli pśepšosone ako gósći sobu pśiś. Renej Šejc jo ku kontrowersnej tematice měł wjele wulicyś. „Mě jo se wjelgin spódobało, až Renej Šejc jo nas wjadł ceły źeń jano we serbskej rěcy“, se wjaseli Pětš Ciążyński. „To ga njedajo cesto, take drogowanja na serbski.“

Ako prědne jo kupka do Klinki (Klinge) jěła a zachopjeńk teje jamy wiźeła. Teke koncept górnistwa jo Renej Šejc tam rozkładł. Nejpjerwjej se dłujka grobla wuryjo. Ta zemja, abo naš markojski pěsk, se nakopijo. Pěsk z Janšojskeje jamy jo wordował wušyna w Barbuku.