Wendlandska wósada Woltersdorf we wokrejsu Lüchow-Dannenberg (Dolna Sakska) ma cerkwju. Ale we jsy ju pódermo pytaš. Pódobnje kaž wu nas w Módłej, měsćańskem źělu Chóśebuza, stoj Bóžy dom zwenka jsy. To njamóžo byś pśipad. Z Módłeje ga jo zachowana legenda, až tam něga jo była serbska tatańska swětnica, na kótarejež městno su natwarili kśesćijańsku cerkwju.

Woltersdorfska cerkwja wšak stoj samo něźi styri kilometry zwenka jsy na směr Lichtenberga na pšawy bok. Wóna jo zrazom nejwětše a nejstarše twarjenje gmejny. Do wenkowneje murje pólneje cerkwje, nalěwo wót z cyglow murjowanego zachoda, něźi meter nad zemju jo zamurjowany wobrazowy kamjeń. Wón se wobglědujo ako głowa słowjańskego pśiboga. To groni, tśirožkaty kamjeń wuglěda kaž woblicowy źěl něga wětšego kamjenja. Spóznajomy gubu, wócy, nos, coło, brodu. Wuraz togo woblica statkujo kaž wósebnje kšuty. Abo jo to jano pśipad, až tak wuglěda? Jo snaź wupłod našeje fantazije?